Teleurgesteld

Het is een weerkerend fenomeen: elk jaar tel ik af naar Kerstmis. De kerstboom staat zodra de advent begint om het gezellig te maken, ik bedenk en maak tafelversiering, laat de naaimachine en de draaischijf en keramiekoven hard werken om cadeautjes te fabriceren, ...

En dan hop, je knippert eens met je ogen  en alles is voorbij.

Ja, het was een gezellige kerstavond. We bakten ons eigen potje in gourmet-stijl en speelden spelletjes. We genoten van de cadeautjes en het zelf gemaakte eten, de dochter verzorgde heel professioneel mijn pink die in de scherpe keuken-mandoline was blijven steken, ...

Ja, het was een goed familiefeest op kerstdag met hapjes allerhande en een cadeautje voor iedereen. De buis was ook van de partij! (Enkele jaren geleden kreeg iemand een cadeau verpakt in een kartonnen koker. Die buis wordt sindsdien telkens doorgegeven en het is altijd spannend om te zien/raden wie de buis nu gaat krijgen en wat erin zou zitten)

En dan plots is Kerstmis voorbij en steken we de kerst-cd weer in de hoes, doen we de afwas en denken we met een beetje weemoed terug aan de lange voorbereiding en het feest zelf.

Elk jaar opnieuw ben ik teleurgesteld omdat het allemaal zo vlug gaat. Ik had nauwelijks de tijd om te genieten en nu is het al weer een herinnering.

Misschien verwacht ik er teveel van? Misschien ben ik op het moment zelf niet aandachtig genoeg, altijd bezig en bezorgd voor het goede verloop? Op een 'klein' familiefeest, als niet iedereen komt/kan komen, zijn er toch nog 28 broers en zussen met kinderen en kleinkinderen.

Morgen is het oudjaar. Ook dat wordt gezellig en nu ga ik echt mijn best doen om erbij te blijven, van het moment te genieten. Dan kan de kerstboom daarna weg zonder al te veel pijn  in mijn hart. 

Voor iedereen een fijne overgang van oud naar nieuw en een mooi, gelukkig en vredig 2016!

Op tijd voor een zalige Kerstmis

Alles is op tijd klaar!

De figuurtjes kwamen heelhuids uit de oven. Dat is altijd even in spanning afwachten. Geen nood. Ze zagen er prima uit!

 

 

 

 

De quilt / het dekentje is doorstikt, gewassen en gedroogd, klaar als cadeautje.

 

 

 

 

 

Het waaide zo hard dat ik buiten geen foto kon maken. Er was ook geen assistent(e) in huis om een handje toe te steken. De zetel heeft me dan geholpen.

 

 

 

En de achterkant:

 

 

 

 

Gisteren had ik nog tijd om voor het familie-kerstfeest een bloem/plantenstuk te maken.

 

 



Ik stak tussen de takken van de planten een lichtslinger, die je niet kunt zien in het zonlicht. Morgen mag iedereen een porseleinen figuurtje meenemen als aandenken. Er zitten er 30 in. Dat zou juist genoeg moeten zijn.

En vanavond vierden we Kerstmis met ons gezinnetje: we hadden aperitief-met-hapje, cadeautjes, gourmet en spelletjes. Ik ben de grote verliezer vandaag :-(
Misschien ligt dat wel aan een ontbrekend stukje van mijn pink. Dat heb ik daarstraks per ongeluk met de mandoline afgesneden. Niet echt fijn en met heel veel bloed.  Gelukkig is al mijn werk klaar. Ik kan nu rustig gaan zitten en genieten!

Ik wens iedereen een fijne, gezellige, vredevolle kerst!

Bijna!

Deze figuurtjes wachten om in de oven te mogen. Het zal daar lekker warm zijn, dicht bijeen op 1260°C!

 

 

porselein uitgerold tot 2 à 3 mm en dan uitgestoken met koekjesvormen

 

 

Morgen zijn ze dan (hopelijk) klaar, nog juist op tijd voor Kerstmis.

 

 

 

Die enkele potjes mogen er ook bij:

 

 

porselein en steengoed, geglazuurd met semi transparant glazuur

 

 

 

Ik duim dat alles goed komt. Morgen kan  de oven open, nu in spanning afwachten!

 

Keramiek is een geduldoefening; dat komt goed van pas ;-)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



Winterrust

Ik ben normaal niet vlug klein te krijgen, maar een aantal gebeurtenissen en ervaringen van de laatste tijd hebben mij toch op mijn knieën gedwongen.

Als het allemaal niet zo goed meer lukt, heb je twee mogelijkheden: toch doorgaan of rust nemen.
Doorgaan is geen optie, dat lukt me niet meer, rusten dus en alles een versnelling lager schakelen.
Ook dan zijn er enkele opties: je kunt in je bed blijven liggen, je kunt je op de zetel aan de tv vastklampen of je kunt je met een hobby bezighouden.
Optie één is niets voor mij (is trouwens praktisch gezien onmogelijk), optie twee beviel me niet erg.
De echte oplossing op dit moment is de naaimachine, want zelfs als lezen me niet zo goed meer lukt, kan ik me naaiend wel concentreren.

Ik was al even met een winterproject, een nieuw dekentje, bezig en vanmiddag was de voorkant ineengepuzzeld en genaaid.

 

 

Dat doet deugd!!!

 

 

De achtergrondstof is een grijs katoentje met witte stippen. Met een beetje goede wil zijn het sneeuwvlokjes tegen een grijze hemel. Voor de boompjes gebruikte ik kleine lapjes uit mijn voorraad- of restjesbak.

 

 

Nu nog een achterkant, een warme tussenvulling en alles doorstikken.

 

 

Ik ben met mezelf aan het overleggen: zou ik er afscheid van kunnen nemen (door het dekentje cadeau te doen) ofwel zou ik er toch liever zelf onderkruipen?

Tijd brengt zoals altijd raad!

 

 

 

 

Bijna winter

Ik heb het nagekeken. Op 18 oktober begon ik aan een winters project. Als ik dat voor de echte vorst klaar wou hebben, moest ik een tandje bijsteken.

Stofjes veranderen niet vanzelf in iets anders.

Dit was de eerste stap:

De tweede etappe zag er zo uit:

 

 

 

Gisteren begon ik aan deel drie:

 

 

 

 

 



Nog 22 driehoekjes te gaan en dan komt het prettigste stuk: alle delen schikken en een goede 'lay-out' vinden.

De winter mag nog even wegblijven!

Bekertjes in 't groen

Tussen de naaiprojecten door was er nog wat tijd voor draaiwerk.

Ik draaide een aantal bekertjes-op-proef om een goede vorm uit te kiezen (opdracht in de academie). het motto was 'hoe schever hoe beter'.

De afgekeurde exemplaren kon ik niet zomaar in de vuilnisbak kieperen. Ik gaf ze allemaal hetzelfde glazuur zodat ze toch een klein samenhorigheidsgevoel hebben.



Wit is altijd schoon, dacht ik en daarom kreeg de onderkant een laag wit semi transparant glazuur. In de voorraad ooit gekregen poederglazuren staat een bokaal met 'travertin'. Ik heb van al die poeders wel eens proefplaatjes gemaakt, maar die zijn niet echt heel goed.
Het geheel werd een verrassing, spannend om dan de oven open te maken. 

Sommige potjes zijn echte bekertjes met de nadruk op -tjes, of kunnen daarvoor doorgaan, andere zijn schaaltjes voor ...

 

 



Ik ben wel blij met de uitkomst. Het had ook een lelijke kleur kunnen zijn.


Straks is het weer naaimachine-tijd. Het winterproject roept en ik heb nog wat liggen voor een vriendin.
Wordt dus vervolgd!

Iets warms

Na Parijs werd het tijd voor een nieuw warm projectje.
Er lag stof klaar voor een vestje en toen we in LMV het ideale patroon vonden, was het alleen nog een kwestie van tijd.

En zo kwam er na wat knip- naai-, en strijkwerk het ideale, warme vestje tevoorschijn.

 

 

Het is een super gemakkelijk patroon; zodra alle onderdelen geknipt waren, zat het op zowat anderhalf uur ineen.

 

Naar goede gewoonte past ik het patroon wat aan. De dochter is blijkbaar wat langer dan gemiddeld, want zelfs met de extra 3 (wij maakten er al 4) cm voor de zoom, bleek het wel wat kort. De oplossing werd een boord onderaan. Volgende keer maken we voor- en rugpand gewoon wat langer.

 

 

Voordeel van dit vestje: de randen aan hals, voorpanden en mouwen worden met een katoenen boordje afgewerkt. Geen speciale steken of naalden nodig voor dit project. Dat scheelt ook in tijd en zenuwen!

 

 

 

We zochten in de voorraad naar een passend stofje. Op de eerste foto zie je dat de rand een beetje trekt. Dat komt door de nogal stijve stof die we gebruikten. Als M het draagt, zit het als gegoten.

 

Iedereen gelukkig en warm!

 

patroon: LMV november 2015

stof: Hoogboomsesteenweg Kapellen

graad van tevredenheid: zeer groot en absoluut voor herhaling vatbaar!

 

 

 





Parijs

Zo begon onze dag vanmorgen:

Gisteren bezochten we naaisgewijs naar Parijs onder het motto "als wij niet naar Parijs kunnen, komt Parijs naar ons". Parijs in ons huis, gezellig!

We, het naaiteam dochter en moeder, namen de lap tricot met Parijse hoogtepunten, een patroontje uit Knipmode en gingen weer aan de slag.

 

 

 

 

 

De mouwen maakten we van vier verschillende stukken, een noodoplossing, maar geen slechte vinden we zelf.

 

Patroon: Knipmode april 2015, versmald en aangepast

Stof: één paneel tricot (voordeel van een smalle dochter) van de stoffenwinkel in Hoogboom.

 

 



Spelen en knutselen

Vandaag was het naaiatelier niet open. We hadden een logeetje en dan maken we tijd voor spel en knutselprojectjes.

Het petekindje van de dochter is dol op playmobil. Daar hebben we gelukkig nog genoeg spulletjes van, wel vuil, en dat was jammer. Jaren geleden ging ons huis voor een deel in vlammen en de rest helemaal in vieze hete rook op. Roet is een smerig goedje dat je alleen met flink afwassen en wrijven weg krijgt. Daar hadden we toen geen tijd voor, werk aan de winkel nu. M waste alles tot in de kleinste hoekjes en bouwde een waar kamp met kinderkamer, terraske, politiekantoor en alles wat een dorp nodig heeft.

 

 

 

 

Ook poppenkinderen moeten naar school en staan daar flink in de rij voor de klasfoto:

 

 

 

 

Knutseltijd!

Met uitsteekvormpjes maakten we van Darwi kerstversiering. Die liggen nu in de zon te drogen en als ze helemaal hard zijn, kunnen ze nog een vrolijk kleurtje krijgen.

 

 

 

 

 

En een 'sneeuwbol' met fimo-figuurtjes stond ook nog op het verlanglijstje.

Eerst maak je figuurtjes

 

 

 

Die plak je met secondelijm op het deksel van een bokaal. Nog wat sneeuw, water, een drupje afwaszeep en wat speciale vloeistof (ook bij Fimo) om het water helder te houden in de bokaal, deksel erop en klaar is kees.

 

 

 

 

De sneeuwval lijkt wel meer op en lawine, maar zelfgemaakt is altijd leuker!

 

 

 

 

 

 







 







Meer werk!

Gisteren was de dochter vroeg thuis en daarom gingen we weer aan de slag.

Ze had een idee voor een tricotkleedje in een van de nieuwe stofjes. Met veel passen en schuiven lukte het haar om het patroon uit 1,10 m tricot te krijgen.

Haar aandeel: bedenken, stof kiezen, goed uitmeten, knippen en opruimen.
Mijn werk: naaien (zeg maar door de machines duwen)
Het gezamenlijke resultaat:

 

 

 

Hoe deden we dat?

Een paar jaar geleden maakte ik een patroon van een bestaand en goed passend t-shirt. Dat gebruikten we al regelmatig. Nu tekende ze daar een schuin rokdeel aan. Ze wou nl. een 'klokkend' rokje. Meer was het niet. Ze draagt er een t-shirt en een legging onder. In combinatie met het dikke tricot van het jurkje wordt dat ideaal voor de winter. Nog een warme sjaal en de kou mag komen.

Wij zijn tevreden met het resultaat. Ik denk dat er nog meer exemplaren volgen.

 

 

 

 

 



Samenwerking

Prachtig weer vandaag, vrije dag voor de dochter. De ramen wijd open dus en genieten!!!

We zaten in de zon in een t-shirtje en werkten met vereende krachten aan een eerste vestje. Mijn opdracht: patroon overnemen, naaien en oppersen. de dochter nam het knippen, knopen uitzoeken, passen en opruimen voor haar rekening.
Tussen de bedrijven door ging ik nog even naar het keramiekatelier en de supermarkt en maakte een 'Pascalleke' (gelakte kip met boontjes, njammie). En toch was het vestje vanavond al klaar. Goed patroon en goede samenwerking :-)

 

 

Een vestje in doorstikt tricot, een koopje van de Kapelse stoffenzaak met kopen uit de voorraad. Patroon uit Knipmode, april 2015 met de eigen aanpassingen en veranderingen

 

 

 



Het originele patroon schreef een rits voor, maar de dochter wou allemaal verschillende knopen om het vestje wat gezelliger te maken. Prima idee en goed gekozen!

Ik denk dat wij een goed team vormen en dat er nog wel een en ander van onder de naaimachines zal verschijnen.

Morgen hebben de machines een vrije dag; dan is het de beurt aan de draaischijf.

Model-in-het-nieuw en nog meer bestellingen

Zoals beloofd komt hier de foto van het model.

 

 

 

 

Het patroon valt zo goed in de smaak dat we vanmiddag tijdens een gestolen uurtje naar de geliefde stoffenzaak trokken. En daar vond de dochter wel een en ander :

 

 



Een hele hoop stofjes voor evenveel kleedjes, T-shirts of vestjes.

Tricot voor een kleedje of tuniek

Tricot: grijs voor een vestje, rood/grijs voor een kleedje

voor een t-shirt



 

Er zit ook een grijs/witte stof bij met een gouden glans. Die is niet goed te fotograferen. Daar zullen jullie dan je fantasie voor moeten gebruiken

 

 

 

 

 

En dan haar absolute favoriet: dromen van Parijs met de Eiffeltoren en de Dôme des Invalides op voor- en rugpand:

 

 



 

 

 



Werk aan de winkel dus! Met veel plezier!

Op bestelling

In augustus of september (de tijd vliegt) maakte ik voor de smalle dochter twee sweaters in maat 32 uit LMV naar een patroon van Valerie Boone.

Super sweaters, eenvoudig patroon!
Ik deed wat aanpassingen naar de wens van de dochter: lange mouwen en langere tailleband. Ik denk dat elke trui op een dik uur klaar was!

We vonden het patroon en het resultaat zo goed dat ik het boek 'Remi & Cosette for teens' in huis haalde. Ik kan zelf al een winkeltje met naaiboeken en -tijdschriften beginnen, maar mooie patronen in smalle maten zitten daar niet echt bij. Het is telkens bijknippen en aanpassen. De dochter is dan wel geen 'teen' meer, haar omvang duidelijk wel.

Vanmiddag naaiden we een eerste kleedje: antracietkleurige wol (Dries Van Noten) met boordjes en voering van bronskleurig polyestersatijn. De dochter koos de stoffen, bedacht de boordjes, knipte en ruimde alle rommel op, ik liet de machines draaien.

Een eerste beeld van ons resultaat, gewoon op de kapstok en met flits in het donker om half zes (wintertijd, nietwaar) :

patroon: Sweet  uit 'Remi & Cosette for teens'

 

 

 

Morgen foto's-met-model!

 

Iedereen tevreden, opdracht geslaagd.

 

 

 

 



nieuw project

De vorige dagen waren hier nat en grijs, en koud. Tijd voor de kachel en voor een winters project.

Ik zocht in de restjesbak groene en grijsgroene stofjes en begon.

Eerste resultaat:

Repen in verschillende volgorde

Verschillende tinten

Duidelijk restjes van vroegere projecten.

De eerste fase is klaar. Nu vorm en plaats bepalen en dan weer aan de naaimachine.


Wordt vervolgd!

Dekentje

In juli ging het hier helemaal mis. Ik kreeg de schok van mijn leven en viel langzaam maar zeker in duizend stukjes uiteen. Maar enkele dagen geleden besloot ik voor mezelf dat ik zo niet verder kon. Ik raapte de grote en kleine brokjes weer bijeen en haalde mijn super Pfaff weer boven.


Dit lag al een hele tijd op afwerking te wachten. Een nieuw dekentje!

Patroon: Elizabeth Hartman

Volgende week probeer ik nog wat ineen te krijgen!




 

rust

Even rust, even geen blogs.


Ik heb niets meer gemaakt, niet veel gedaan, niets om te tonen.


Misschien later weer, wie weet.


Tot dan!

Zomer

Na een korte zeer nodige regendoortocht is de zon er weer!

Ik hoop dat ze wat bij ons blijft, ik kan het licht en de warmte wel gebruiken: een hardnekkige laryngitis (al bijna 3 weken en nu de tweede antibioticakuur)  maakt me moe.

En toch, vorige week ging ik met twee collega's van de academie op cursus in Genk.

We leerden er goed gips maken

 

 

 

 

een gipsen blok afdraaien 

 

 

 

 

een mooie eendelige mal maken

 

 

 

 

 

en kregen inzicht in de knepen van de kunstige meerdelige mal

 

 

De foto's kreeg ik van Liliane, lieve collega, chauffeur en fotograaf!



 

 

Deze week volgde ik al twee namiddagen een nieuwe draaicursus bij Margot, een straaltje warme zon in de donkere dagen. Volgende maandag en dinsdag gaat de cursus verder en dan kan ik waarschijnlijk gelijkvormige schalen en potjes draaien. Wordt vervolgd ...

Vogeltjes

De vogeltjes leven in eigen een wereld, er liggen zelfs kruimeltjes om op te pikken.
Dat zegt de man des huizes, de fotograaf.
Volgende keer zal ik eerst stof afnemen. Het is van gisteren geleden!

 

 

Ze hebben een badmutske op voor als het te erg zou regenen :-) en ze glanzen alsof ze al kletsnat zijn.

 

Porselein met twee glazuren.